Chusta Sis Love.

Jakiś czas temu wydłubałam chustę Sis Love wg wzoru Joanny Grzelak.
Miałam się za nią zabrać dopiero na wiosnę, ale plany mi pokrzyżował kolega z pracy, bo szukał prezentu urodzinowego dla Mamy. Miało być coś delikatnego i w odcieniach szarości, więc zabrałam się za pracę:

Kilka postów temu pokazałam to zdjęcie, jako zajawkę, no i poleciało:

Wspaniale robiło mi się ten wzór, jest bardzo czytelnie rozpisany i przy odrobinie cierpliwości można wydziergać takie cudo:).

Wyszła średniego rozmiaru, oczywiście zapomniałam zmierzyć:).

Zosia oczywiście musiała w niej zapozować, nie byłaby sobą:).

Jeszcze dekoracyjne złożenie, do woreczka i prezent gotowy:)
Po kilku dniach się dowiedziałam, że bardzo się spodobała i jest noszona przez obdarowaną osobę:).


Czy u Was już wiosennie?

W pracy mieliśmy dostawę świeżych kwiatów i oczywiście zagościły na moim oknie.
Z początku wyglądały, jak przerośnięty szczypior, ale w czwartek było już tak:

Dzisiejszy poranek sprawił mi taką niespodziankę:

To północne okno, ale kwiatki czują się tam wyśmienicie:).
Jak przekwitną przesadzę je do ogrodu.


A w czytaniu:

Cyganka prawdę Ci powie...Główny bohater chce szczęścia dla kilku znajomych osób, z początku nawet się udaje, ale wkracza los i nanosi poprawki. i nie jest taki kolorowo, ale trzeba brać sprawy w swoje ręce i kierować życiem, choć czasami jest pod górkę.

Kolejna niedziela za nami, już prawie wiosenna i tydzień zapowiada się cieplejszy, dobrze, że już dni są dłuższe i lada chwila zieleń zacznie nas atakować, koniec z szarością!:)).

Pozdrawiam Wszystkich cieplutko i wiosennie:).

Małgosia.

Jeszcze zimowo...

..., a może już wiosennie? Wczoraj rano, jak biegłam do pracy wcale nie było tak ciepło, -1, więc trzeba było coś wciągnąć na łapki:

Zima już odlatuje, ale jeszcze w mitenkach:)).

Te były robione na bardzo szczupłe łapki:).

I się sprawdziły:).

Warkoczyk dodał im uroku i przy okazji się za bardzo nie rozciągną.

Wykończenie szmaragdową włóczką ozdobną, kolor lekko przekłamany.
Najważniejsze, że spełniają swoją rolę i grzeją zimne łapki:).

Kącik czytelniczy powoli zapełnia się przeczytanymi książkami, dzisiaj kolejna:

Czy stabilizacja może być nudna, uciążliwa? Bohaterka szuka wyzwań z dreszczykiem. Konsekwencje są przewidywalne, ale o ironio losu brnie w to do końca licząc, że jakoś się uda. Jednak życie wystawia gorzki rachunek. Czy było warto?

Już uciekam, bo jutro kolejny poniedziałek i pobudka o 5.30, ale dobrze, że dzień już dłuższy i wiosna na horyzoncie:)).

Pozdrawiam cieplutko i przedwiosennie:).

Małgosia.

Francuski pasiak.

Ostatnio robiłam "odkurzanie" szafek, koszy i miejsc zapomnianych i znalazłam całe mnóstwo "dziwnych" motków (tego nigdy za wiele), za mało na sweterki, a nawet na szale, czy chusty.
Nie przeraziło mnie to, bo teraz w modzie królują pasiaki, więc zaczęłam od takiego:

Pogoda nie sprzyja kolorom, pochmurno i deszczowo, to nie pora na robienie zdjęć.

Chyba tu troszeczkę lepiej:).
Tutaj wystarczyło dwa motki, jeden to grafit, a drugi cieniowany fuksja-grafit-jasno szary.
Wszystko zdziergane ściegiem francuskim, dodawanie na jednym brzegu w co czwartym rzędzie.
Wreszcie Zosia mogła się wykazać:

Napracowała się troszeczkę, ale było warto:).
Zabrałam chustę do pracy, żeby pochwalić się dziewczynom i udało mi się zrobić malutką sesję na ludziu:):

Moja koleżanka Sylwia przeobraziła się w modelkę. Dziękuję!
Zasobów do wykorzystania zostało jeszcze sporo, więc zaczęłam kolejną:

Także dwa motki spokrewnione i ten sam wzór i będzie następna:).

W między czasie udało mi się troszeczkę poczytać:

Życie układa swoje plany, a my tylko musimy je zaakceptować. Czasami bronimy się przed tym, ale i tak wszystko kończy się tak, jak zapisane jest w gwiazdach:)).

Kolejna niedziela za nami, czas przygotować się do kolejnego tygodnia:)).
Pozdrawiam Wszystkich cieplutko:).

Małgosia.

Woreczek bieliźniany nr 18 lawendowy:).

Udało mi się popełnić kolejny woreczek bieliźniany, był on prezentem dla osoby lubiącej wszystko co naturalne:)).
Taki haft to sama przyjemność, uwielbiam haftować na lnie:)).

Mozolna praca, ale się opłaciło, do tego jeszcze koroneczka, sznureczek i gotowe:).

Teraz zapakować i w gości:):

Takie drobiazgi najbardziej podobają mi się zapakowane w przeźroczyste woreczki.
Kolejny woreczek mam już na tamborku tylko z innym haftem.
W przerwach troszeczkę dłubię na szydełku, a i druty nie leżą odłogiem.
Szydełko tak figluje:):

Za jakiś czas pokażę całość, myślę, że będzie ciekawa:).

Obiecałam sobie, że więcej czasu poświęcę mojemu domkowi, ale niestety w styczniu za wiele krzyżyków nie postawiłam, mało, ale zawsze coś:

Cała nadzieja w lutym, że odrobię zaległości:).

Czytanie też idzie mi wolniej, ale myślę, że się rozkręcę:)):

Książka dla kobiet i o kobietach:).
Przypomniały mi się czasy, kiedy mieliśmy dużo więcej czasu dla najbliższych i przyjaciół. częste odwiedziny, spotkania...  Teraz świat tak okropnie goni, że brak czasu na takie przyjemności. Może warto się zatrzymać, rozejrzeć?
Czwartkowe wieczory w Umbrii sprzyjają spotkaniom przyjaciół:).

Pierwsza lutowa niedziela dobiega końcowi i czas przygotować się do nowego tygodnia.

Pozdrawiam Wszystkich cieplutko i go kolejnego postu:)).

Małgosia.