A jednak...

...długo nie wytrzymałam bez drutów.
Moje starsze dziecko (czytaj córka) w drugi dzień świąt stwierdziło "obiecałaś", no i musiałam sobie przypomnieć zdjęcie sweterka wysłane sms-em, oglądnęłam, podumałam, przekopałam zapasy i zaczęłam sweterek w kolorze wiosny:

Wzór najprostrzy z możliwych, czyli lekko zmodyfikowany podwójny ryż, fason też prościutki, więc robótka powinna szybko przybierać, ale z tym gorzej, bo zaczęłam kilka innych robótek w między czasie:)).
Jak mówi moja przyjaciółka, ja nie mogę mieć wolnych przebiegów i wtedy gdy nie mam czasu na pewno zacznę coś nowego, tym bardziej, że chodzi mi po głowie trochę nowych projektów, a ja zamiast sobie ułatwiać, to utrudniam:).
Żeby nie było nudno to zaczęty wcześniej lambrekin będzie miał wykończenie z haftowanego lnu:

Trochę tu mało widać, ale haft zaczęłam dłubać osobiście, ten sam temat co na koronce:):

Tutaj troszeczkę lepiej, ale w oryginale jest nieźle, a wręcz ładnie (muszę się pochwalić).
Nie byłabym sobą, jakbym nie zaczęła jeszcze czegoś, a mianowicie od kilku lat zabieram się za zrobienie koronki do mojej półki za starociami, to tylko około 2 metry, nawet wzór już dawno wybrany tylko ciągle nam było nie po drodze, a tym razem się udało:

Kiedy skończę, to nie wiem, ale najważniejsze, że zaczęłam.
Czyli rozrasta się moja lista zaległości, ale fajnie będzie to wszystko kończyć:)).
Wracając do okresu świątecznego, to spotkały mnie dwie niespodzianki.
Pierwszą zrobiła mi Małgosia W., od której dostałam przepiękną kartkę:

I cudny prezencik w postaci serwetki:

Druga niespodziewajka to kartka od Ewity:

Bardzo Wam dziękuję dziewczyny:)).
I tak miłym akcentem kończę na dzisiaj, idę dłubać, jeszcze się zastanowię co:)).
Pozdrawiam cieplutko i wiosennie:).
Małgosia.