Dzieje się...

Oj! Dzieje, tylko ja nie mam czasu sklecić jakiegoś posta, bo ciągle coś:). Nawiedziła nas nasza córcia i za anektowała moją pracownię i dostęp do internetu ( bo przecież ja nie mam czasu). W pracy nawał pracy i przychodzę padnięta, ale zawsze coś tam dziergnę, nie za dużo, ale zawsze coś.
Skończyłam mój żarówiasty szaliczek i miałam ci ja go ... ino zdjęcia mi po nim zostały, po prostu zmienił właścicielkę, ale się nim pochwalę:

Tak sobie leżakował, nawet słonko go oświeciło:

Prosty, ale miał w sobie coś:)):

 Zosia nim się otulała, z przodu:

Z tyłu też był przyjemny, ale najcieplejszy w koło szyi:

I jeszcze powiewnie przed spacerkiem:

No i skończyło się rumakowanie i wyemigrował kilka ulic dalej, więc jest nadzieja na jakieś spotkanie:)).
W szybkim tempie udało mi się skończyć zajawkę z poprzedniego posta, to czarne na białym tle.
Miała to być pamiątka ślubna i chyba taka wyszła:

Wzór znalazłam w internecie, ale go zmodyfikowałam, bo Panna Młoda miała mieć żółte pantofelki:))
Ich pierwszy walc...mam nadzieję, że nie pomylili kroków:)).
Żeby było kolorowo, to wymyśliłam i uszyłam woreczek dla Panienki, która wybrała się do "zerówki", miałam zagwozdkę, bo chciałam zrobić coś ładnego i praktycznego i zaczęłam od naszywki z imieniem:

Nie do końca to mój pomysł, bo podpatrzyłam go na jednym z blogów(akurat wzoru na takie imię nie było) i dostosowałam do moich potrzeb:

Na woreczku obszyłam satynową cieniutką wstążeczką, oczywiście woreczek miał być różowy:)):

Chyba wyszłam z wprawy w szyciu, trochę mi głupio. bo dopiero teraz zauważyłam te zmarszczki:((.

Mam nadzieję, że spełni swoją rolę i będzie dobrze służył swojej właścicielce:)

Doniesiono mi, że jest zadowolona:)).

Zamiast kończyć to co zaczęłam już jakiś czas temu zabrałam się za coś nowego:

W radosnej przyszłości ma to być komin, tylko ja muszę znaleźć odrobinkę czasu żeby skończyć go przed śniegami:D.

Idę przygotować się do jutrzejszego dnia, bo pobudka o 5.30.

Pozdrawiam Wszystkich wieczorową porą:))

Małgosia.