Złośliwość przedmiotów martwych.

Ponad trzy tygodnie walczę z moim staruszkiem komputerem ( czas wymienić na nowszy model:))), a okazało się, że to jednak nie to. Jakiś czas temu przeniosłam moje robótkowo w inne miejsce w domu ( pracownię oddałam córce we władanie) i już wtedy zaczęły się problemy z zasięgiem, a i przyplątało się jeszcze kilka pomniejszych, aż w końcu odcięło mnie od świata. Starałam się zaglądać na Wasze blogi z komputera męża, ale to tylko namiastka, bo nie lubię pracować na nie swoim sprzęcie. Kilka dni temu poskarżyłam się synowi na mojego staruszka i zdalnie ( 250 km) spróbował mi pomóc, efekty znośne, bo mogę choć w małym ( ale zawsze coś) zakresie korzystać z internetu, a co za tym idzie popełnić kolejnego posta:).
U mnie dzieje się sporo, trochę wymyślam ja, a resztę przyjaciółki i znajome, więc nie mam wolnych przebiegów.
Dzisiaj z pod szydełka wyszła letnia bluzeczka:

Prościutka w formie, ale urocza, w sam raz na letnie wyjścia.
W oryginale jest zrobiona z cieniutkiej włóczki, ale jaj ją popełniłam z cienkiej bawełny, takiej na serwetki:

W dotyku jest bardzo mięciutka, myślę, że w noszeniu się nie zmieni.
Cały urok tej bluzeczki tkwi w szczegółach:

Karczek z drobnych kwiatków tworzy jej charakter, taki letni, a aplikacja z większych kwiatków dopełnia całość. Nawet Zosia nabrała chęci do pozowania ( ostatnio bardzo się rozleniwiła):

W realu prezentuje się o wiele ciekawiej:

Teraz tylko sprawdzenie, jaka będzie w noszeniu.
Podczas ostatnich upałów doszłam do wniosku, że potrzebne jest mi ażurowe bolereczko do letnich sukienek, bo gdy rano ( 6.30) biegnę do pracy tak głupio paradować w kiecce na ramiączkach, więc wyszperałam z zapasów czarny kordonek i trochę koralików i powstało takie małe coś:

Niby nic, a jak cieszy:)), w rozmiarze 40++, więc jest nadzieja, iż zostanie u mnie na dłużej:)).
Na tyle odrobinkę zaszalałam:

Szaleństwa nigdy za dużo:))
Wykorzystałam też koraliki, ale ich za bardzo nie widać, ale bolerku dodają smaczku:

Na koniec coś w kolorkach, oczywiście dziewczyńskich, czyli odrobina różu:

W efekcie końcowym ma to być tunika dla małej strojnisi, wielbicielki tego koloru.
Wzorek niewyszukany:

Jeszcze kilka rzędów i zabiorę się do wykańczania, całość zaprezentuję w następnym poście.
Dzisiaj  to wszystko, więcej pokażę następnym razem.
Pozdrawiam cieplutko Wszystkich do mnie zaglądających:).
Małgosia.